Bericht

Een coffeeshop op óns eiland??

Geplaatst op 28 februari 2020, 20:12 uur

In 2011 lag een flink aantal mensen in een tent, caravan of auto op de kale zandvlakte van ons Zeeburgereiland. Ons eiland waar eeuwig de wind waait, de historische binnenvaartschepen voorbij varen en als zij hun scheepshoorn laten toeteren, je meteen voelt hoe in de Gouden Eeuw de schepen met hun bolle zeilen Amsterdam binnenvoeren. 
Die enthousiaste kampeerders hebben dat dagenlang volgehouden om een kavel aan de Kea Bouwmanstraat te bemachtigen. 
Onze pioniers!!

In 2013 stonden hun eerste paar herenhuizen met wijds uitzicht over het Buiten-IJ en Durgerdam. Later volgde de rest van deze zgn zelfbouwers.

Ondertussen sloeg de crisis hard om zich heen en gaven meerdere projectontwikkelaars hun tenders terug aan de gemeente. 

Alliantie werd benaderd en bleek gretig om sociale huurappartementen te bouwen waar zo'n 30% aan statushouders werd verhuurd. Veelal mensen uit Syrië, Somalie en Eritrea. 
In 2016 was Nautilus klaar waar veel kunstenaars hun eigen plek gebouwd hebben, woonden de studenten van het conservatorium in Presto aan de Leo Hornstraat, werd Kop in de Wind opgeleverd en namen de bewoners van Windkracht 9 hun intrek in hun appartementen. Startte het Montessori Kind Centrum (MKC), kregen de studenten hun studio's in Smiley aan de Kees Broekmanstraat, 
gevolgd door de gebouwen van Y-City waar ik zelf op 11 oktober 2016, de sleutel in het slot stak. 

In juli 2017 werd de Akropolistoren gerealiseerd voor 55+ mét buurtkamer voor de hele buurt, de Generaal fier er tegenover en eromheen eengezinswoningen voor de startende gezinnen met prachtig  aangelegde publieke binnentuinen,  de Brouwerij volgde, Y-City 2 met gebouw Fier werden opgeleverd, Heroes stond in de steigers, de sporthal was klaar en Courbet bouwde net als the Beacons aan de overzijde. Ondertussen waren het IJburgcollege 2 en C-burgCollege vol in gebruik door jongeren uit de hele stad. Appartementengebouw IJgenwijs sloot de hoek Kea Boumanstraat/Leo Hornstraat.  

Nu, 2020 is Terrazzo in progress, wordt het steigerwerk rond the Finish weggehaald, is Woon & volop aan het tunnelen, zijn de Silo's, de Drie Koningen, aan het transformeren naar cultuur- en recreatietempels, en is de Urban Sport zone, vwb de Skatebaan, al aardig op weg. De skatebaan is een waar kunstwerk op Europees, en, volgens kenners, zelfs op Olympisch niveau. Waar de mannen volop aan het afwerken zijn en de Delft Blauwe tegels nog tegen de buitenzijde van de bowls gemetseld worden en hoe de mooie skatebouwwerken ook moge heten en eromheen kan het park ingeplant worden.
Daarna nog de sportvelden en de speeltuin plus trimroute voor volwassenen en is de bedrijvenstrook in ontwikkeling.
Zeker komt daar het politiebureau als vervanging voor bureau Baliestraat. 

En dan, zómaar uit het niets, werd bekend gemaakt dat het stadsdeel Oost onderzoekt of een coffeeshop op de bedrijvenstrook gerealiseerd kan worden.   
Zo!!

Dat dus, en mijn eerste reactie is NEE!
En dat uit mijn mond, die altijd roept 'leven en laten leven!' 

En toch zeg ik voor nu: Nee!!

Want ons eiland is druk in beweging, net ontluikt, haar weg zoekend, staat zelfs nog in de kinderschoenen!
Druk om elkaar, al die nieuwe buren en bewoners,  te ontdekken en te vinden.
De huisartsen die hun praktijk opbouwen, de tandartsen die patienten zoeken, de winkels die hun nering nog moeten aanpassen op hun groeiende klantenkring. Het MKC dat uit haar jasje groeit met dit kinderrijke eiland, en op korte termijn een verdieping er bovenop laat bouwen, om een school te bieden voor de jonge eilanders en alles op alles zet voor een voorschool voor de statushouderskindjes.
De volwassen statushouders die nog aandacht nodig hebben om hun plaats in onze samenleving te versterken. Dan nog het Cartesiuslyceum dat na deze zomervakantie haar intrek neemt in het IJburgcollege. 

Kortom we beginnen nét, zijn hardstikke druk bezig, hebben onze handen vol; er komen nog bewoners bij in de Sportheldenbuurt, los van de nog te bouwen Sluisbuurt met haar 7500 studenten voor InHolland, los van de Baaienbuurt waar binnenkort een groot complex komt voor starters en een mix van allerlei studenten, waaronder statushouders.
We moeten nog vaste jongeren- en sportcoaches welkom heten, met elkaar het skatepark handen en voeten geven in gebruik, begeleiding, handhaving en evenementen bedenken en organiseren.
Onze wijkagent zet op alle niveaus alle zeilen bij om de verschillende bewoners een ondersteunende rol te geven, naar hen te luisteren, waarnodig aandacht te geven of aktie te ondernemen, zelf het voortouw te nemen mbt scholen en jeugd en er plezier aan beleeft hen sportief of met andere activiteiten te coachen, met iedereen in gesprek te gaan en in gesprek te blijven. Weet als geen ander wat integraal werken betekent, zoekt aansluiting met de verantwoordelijke organisaties en gemeente Amsterdam om zaken te signaleren, vlot te trekken, bewaakt de voortgang en afronding.

En last but not least, Tramlijn 26 op het juiste spoor houden.

Dus reuring alom, geef ons de ruimte om met elkaar de schouders eronder te zetten en samen een stevig fundament te leggen voor een gezond en sterk eiland. 
De sociale infrastructuur de tijd te gunnen te kunnen inklinken, zoals het op natuurlijke wijze moet gaan. 
Waar onze kinderen veilig kunnen spelen, leren skaten en BMX-fietsen, zich optrekken aan de stoere skaters en fietsers en hen bewust of onbewust zien als rolmodel en niet met de paplepel ingegoten krijgen dat blowen 'gewoon' bij sporten hoort.  
We niet afgeleid worden om de zorg over een coffeeshop en de stroom van klanten die gemakkelijk vanaf en naar de A10 hun weg vinden en soms zelfs verkeerd publiek trekken.

Gun ons de tijd om dit mooie eiland met elkaar op te mogen bouwen, dan kunnen we later tegen een stootje en wie weet is de tijd dan rijp.
Goed beschouwd zijn wij nog maar 5 hooguit 6 jaar geleden begonnen!
Maar voor nu 'maken wij er eerst samen iets moois van!'

 




  

 

Illustration
 
Deel dit:
1 reactie

Marinus Knulst

za 29 februari 2020 08:36
Geweldig verhaal, een perfecte analyse, de spijker op haar kop, een wijk moet rijpen, dat duurt decennia en kan alleen met de inzet van burgers zoals jij Thea,

Thea Laffra

za 29 februari 2020 12:27
Dank je wel Marinus. Maar we doen het samen met elkaar als bewoners hand in hand met de professionals.